Waarom ik mezelf ontsla als ondernemer? | Plannen

Zijn plannen voor mijn nieuwe bedrijf nodig? Die vraag kreeg ik van de week. Mijn antwoord: Ja en nee. Ik ben vaag, ik weet het en daarom ontsla ik mezelf als ondernemer. Stop ik met mijn bedrijf? Nee, maar ik neem even een tijdje een andere rol in. En dat was ook het advies aan die ondernemer. Minder ondernemen vanuit vrijheid en blijheid voor de kat z’n viool. Wat zij doet weet ik nog niet, maar ik word de nieuwe manager van mijn eigen bedrijf.

Een jaar geleden voelde ik het al aankomen. Er gaat iets groots veranderen. Hoe voorspelbaar kan ik zijn, want ik ben mijn hele bedrijf onder de loep aan het nemen. Dolgraag wil ik een geleidelijke overgang om de veranderingen zo soepel mogelijk te laten verlopen. Het lukt me met moeite.

Waarom niet in het diepe springen?

Mijn hart volledig achterna? Lastig, want zonder praktisch verstand weet ik hoe groots de gevolgen kunnen zijn: pas na 9 jaar alles weer een beetje op de rit hebben? Ik houd van lange termijn visies, maar mijn dieptesprong uit 2001 heeft wel heel veel op z’n kop gezet. Sommige keuzes vragen geen sprong in het koude water, maar een gedegen bijsturen zoals het principe 1-op-de-60-regel.

Vlieg en surf als ondernemer

Ik hoorde van de week pas over die regel. Het komt uit de vliegwereld. Als een piloot 1 graad afwijkt van de bestemming, dan leidt die afwijking op een vliegafstand van 60 miles tot 1 mile verwijdering van de bestemming. Dus een beetje van de koers af zijn zorgt dat je ver van je bestemming komt.

Vroeger was windsurfen een van de sporten die ik vaak deed. Als ik naar de overkant van de plas wilde varen, dan was ik altijd die surfplank aan het corrigeren. Soms zo frustrerend, dat ik dacht dat het aan mij lag. Gelukkig, niet dus. Er bestaat dus zelfs een wet voor.

Bijsturen moet je ook doen als ondernemer. Je kan wel een keuze maken dat je iets leuks vindt en dus ervoor gaan, maar dan vergeet je mogelijk een paar vragen, zoals:

• Welke richting ga je dan op?
• Wie is je leukste klant die je wilt aantrekken?
• Welke problemen los je dan op voor die klant?
• Waardoor ga je het oplossen?
• Wat is de synergie voor jou? Hiermee bedoel ik: wat wil jij ermee bereiken voor jezelf, naast een inkomen?
• Hoe ziet je toekomstige zelf eruit?

Je bestemming van je bedrijf naleven

Aan het begin, toen ik startte met mijn bedrijf was het me helder. Ik heb het nageleefd, maar ben een beetje doorgeslagen qua hoeveelheid klanten aantrekken. En wat ik werkelijk dolgraag wilde, heb ik voetje voor voetje vormgegeven. Naast de eerste gewoonte, keuzes maken, is dus ook een belangrijke gewoonte: naleven waarvoor je je keuzes hebt gemaakt.

Mijn observering zegt me dat mijn ondernemersgeest me ver heeft gebracht. Alleen hangt het nu als een blok om mijn nek. Ondernemers houden vaak van vrijheid, ideeën bedenken, even neerzetten en dan weer nieuwe ideeën bedenken. Altijd die berg opklimmen, even loslaten en dan weer naar beneden glijden en opnieuw die berg op.

In het naleven van mijn keuzes heb ik veel laag-hangend-fruit geplukt. Superslimme acties, vind ik zelf en dat zeg ik met een grote glimlach. Ik lach mezelf een beetje toe. Het zorgt absoluut voor een goed inkomen, maar uiteindelijk beland ik in een grote ballenbak. Alle ballen hoog houden put mij uit, vooral als het te veel ballen zijn.

Tijd voor evaluatie

Gaat het om het geld? Ja, maar vooral hoe je dat geld verdient. Ik stel mezelf meerdere vragen waar ik ja of nee op mag antwoorden:

• Vaart je er wel bij?
• Maakt het je tevreden?
• Bereik je werkelijk wat je wenst?
• Ben je echt je ideale IK als ondernemer?
• Maakt de impact op je liefdevolle omgeving je gelukkig?

Met een beetje pijn in mijn hart zeg ik: Nee. Ik verkeer absoluut in een welvarende situatie, maar ik wijk een paar graden af van mijn bestemming. En je kent inmiddels de gouden pilotenregel: 1 op de 60 bij 1 graad afwijking.

Het voelt voor mij dat ik natte voeten heb en met beide benen in de zee sta, in Frankrijk. In Bretagne aan het uitrusten van het harde werken. Geweldige plek, maar ik wil dolgraag naar de Franse bergen, om daar te schrijven en te wandelen. Niet een beetje schrijven, maar veel, het liefst hele boeken vol. Met tussendoor een paar bergtoppen bereiken. Heldere bestemming, maar ik ben op de verkeerde plek uitgekomen.

Te weinig bijgestuurd?

Klopt. Mooi conclusie van je. Maar veel belangrijker is de vraag: wat heeft ervoor gezorgd dat ik te weinig heb gecorrigeerd? Ik hanteer toch de 4 gewoonten?

• Keuzes maken
• Naleven
• Acties ondernemen
• Evalueren en bijsturen

Dus waar gaat het mis?

In schaarste denken. Mijn bestemming is te mooi om waar te zijn. Zeker als je bedenkt dat ik vroeger bijzonder veel last had van een taalstoornis. Dus schrijver worden? denkt mijn onderbewuste.  Hierdoor denk ik te klein, houd ik te veel in stand, mis ik kansen, vertraag ik om alles op een next level te brengen.

Ik saboteur mezelf gronding. Laten we het even stellig formuleren: Ik heb ergens een overtuiging dat ik te weinig waard ben om het vele goede te ontvangen. Dat uit zich in rare beredeneringen, bijvoorbeeld:

• Gaat het goed mijn bedrijf, dan moet ik hard werken en dat gaat ten koste van mijn relatie.
• Ga ik moeiteloos veel geld verdienen voor een goed gevulde pensioenpot, dan gaan sommige mensen uit mijn omgeving jaloers worden.
• Als ik bezig ben met schrijven, dan moeten klanten wachten en dat kan niet.
• En natuurlijk ga ik onvoldoende geld verdienen met mijn schrijfhobby. Hobby?!?

Ik zie dat mijn box van welvaart te klein is. Het staat te bol van als-dan overwegingen. De box mag groter worden. Het mag bestaan uit: en-en-en-en overwegingen. Klinkt toch anders dan: of-of-of-of overwegingen.

Mijn box van welvaart vergroten

Ik word er blij van. Daarom ontsla ik mezelf als ondernemer en neem ik een tijdje de rol van manager in. Zij zorgt voor sturing om tot de juiste bestemming te komen. Heb ik hiervoor een plan nodig? Ja, maar wel op een eigentijdse wijze samengesteld. Het begin met de 4 gewoonten van:

• Keuzes maken
• Naleven
• Acties ondernemen
• Evalueren en bijsturen (vooral voor mijn onbewuste mindset van welvaart)

Oh, ja, wat superbelangrijk is: welk ondernemersloon wil ik dan maandelijks ontvangen uit mijn bedrijf? Hoeveel heb ik nodig om mijn bestemming te bereiken? En ik bedenk me vooral waarom dit bedrag zo belangrijk is. Het is de start van intentiegericht sturen van de financiën. Intenties die de drijvende kracht zijn om het juiste aan te trekken om mijn (geld)bestemming te bereiken.